زاده
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /زاده/
صفت مفعولی[ویرایش]
زاده
- آنکه بدنیا آمده، متولد شده، تولد یافته.
- (مجاز): آنچه پیامد و حاصل چیزی است، ثمره. پیدا شده.
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس
زبان دیگر[ویرایش]
- بهاری
آوایش[ویرایش]
- /زادِ/