زبان بند

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

(~. بَ)

صفت فاعلی[ویرایش]

اسم مرکب[ویرایش]

  1. زبان بندنده: نوعی افسون که به توسط آن زبان کسی را ببندند تا سخن نگوید و راه خلاف نپیماید.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین
برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=زبان_بند&oldid=610049»