زبان تحلیلی
فارسی[ویرایش]
حوزه: [زبانشناسی]
- زبانی با واژههایی عمدتاً یکتکواژی و دارای صورت ثابت که روابط نحوی را معمولاً با ترتیب واژهها و استفاده از نقشنما نشان میدهد.
منابع[ویرایش]
«زبان تحلیلی» همارزِ «analytic language»؛ منبع: گروه واژهگزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر ششم، فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۸۵-۶