زبان مجاز
فارسی[ویرایش]
حوزه: [زبانشناسی]
- کاربردی از زبان که در آن واژهها و عبارات در معنایی غیر از معنای لفظی خود به کار میروند.
منابع[ویرایش]
«زبان مجاز» همارزِ «figurative language»؛ منبع: گروه واژهگزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر دهم، فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۳۴-۷