سبزک

فارسی

(سَ زَ)

اسم

1. سبزه.
2. صراحی که از شیشة سبز ساخته باشند.
3. بنگ، حشیش. سبزه (سَ زَ یا زِ)

اسم مرکب

1. چمن.
2. نوعی کشمش سبز.
3. گندم گون، کسی که رنگ پوستش اندکی تیره باشد.
4. گندم یا عدس که ایرانیان جهت پیشواز عید نوروز آن را رویانده و سبز می‌کنند، سبزة عید.

منابع

• فرهنگ لغت معین