سبل

(سُ بُ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

اسم

1. جِ. سبیل ؛ راه‌ها.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(سَ بَ)

ریشه‌شناسی

• عربی

اسم

1. بارانی که از ابر برآمده و تا زمین نرسیده باشد.
2. بینی.
3. دشنام.
4. خوشه، سنبل.
5. پردة چشم که از ورم عروق چشم که در سطح ملتحمه‌است واقع شود و بدان در پیش نظر غباری پدید آید.
6. موی و رگه‌ای سرخ که در چشم پدید آید.

منابع

• فرهنگ لغت معین