پرش به محتوا

ستودن

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • پهلوی

آوایش

[ویرایش]
  • /سُتودَن/

مصدر فعل متعدی

[ویرایش]

ستودن

  1. مدح کردن، ستایش کردن.
    سخن‌گوی و روشن‌دل و پاک‌تن/ سزای ستودن به هر انجمن «فردوسی»

برگردان‌ها

[ویرایش]
ترجمه

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن/ شاهنامه