ستودن

فارسی

ریشه لغت

• پهلوی

آوایش

• /سُتودَن/

مصدر فعل متعدی

ستودن

1. مدح کردن، ستایش کردن.

   سخن‌گوی و روشن‌دل و پاک‌تن/ سزای ستودن به هر انجمن «فردوسی»

---

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• ایتالیایی: vantare
• انگلیسی: praise
• glorify
• extol
• eulogize
• commend

• applaud
• allow
• adore
• cry up
• adulate

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ شاهنامه