ستیر

(سَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

صفت

1. کسی که عیب و خطای دیگری را می‌پوشاند.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(س تِ)

اسم

1. استیر؛ یک چهارم من.

منابع

• فرهنگ لغت معین