سراچه

فارسی

(سَ چَ یا چِ)

(اِمصغ.)

1. سرای کوچک.
2. خلوت خانه.
3. صندوقچه‌ای که درون صندوق بزرگی قرار گیرد.

منابع

• فرهنگ لغت معین