سرمه
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
از ایرانی میانه. احتمالا از نیا-هندو-اروپایی *ḱel- (“to cover, conceal”).
آوایش[ویرایش]
اسم[ویرایش]
- گرد نرم شدة سولفور آهن یا نقره که برای سیاه کردن مژه‌ها و پلک‌ها به کار می‌رود. ؛ ~ به چشم کور کشیدن کنایه از: کار بیهوده کردن.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین