سرمه
فارسی
[ویرایش]ریشه‌شناسی
[ویرایش]از ایرانی میانه. احتمالا از نیا-هندو-اروپایی *ḱel- (“to cover, conceal”).
آوایش
[ویرایش]اسم
[ویرایش]- گرد نرم شدة سولفور آهن یا نقره که برای سیاه کردن مژه‌ها و پلک‌ها به کار می‌رود. ؛ ~ به چشم کور کشیدن کنایه از: کار بیهوده کردن.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین