سرنا

از ویکی‌واژه
سرنای اصیل ایرانی

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • نیاهندوایرانی

آوایش[ویرایش]

  • /سُرنا/

اسم[ویرایش]

سرنا

  1. (موسیقی): ساز بادی چوبی مخروطی شکل از خانواده نَی با قمیش مضاعف، در اندازه‌های بین ۳۰ تا ۶۰ سانتیمتر و اَشکال مختلف با ۶ تا ۷ سوراخ. سرنای. سورنای: نوعی ساز بادی.
    سُرنا ممکن است اصطلاحی مرکب باشد و عنصر اصلی کلمه سُر بوده که در زبان معیار باستان یعنی مکیدن مانند مکیدن طفل از پستان مادر.

استعاره[ویرایش]

  1. سرنا را از سر گشادش زدن کنایه از: کاری را نادرست و ناشیانه انجام دادن.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین
  • فرهنگ بزرگ سخن