سلوک
فارسی
[ویرایش]ریشه‌شناسی
[ویرایش]- نیاهندوایرانی
 |
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ سلوک دارد |
آوایش
[ویرایش]- [سو/ لوک]
صفت
[ویرایش]سلوک
- روش، رفتار.
- طی مدارج توسط سالک به مقام وصل و فنا.
- مدارا، زندگی مسالمت‌آمیز با دیگران بویژه زن و مرد با یکدیگر.
واژ‌ه‌های مشتق شده
[ویرایش]ریشه‌شناسی۲
[ویرایش]- عربی
مصدر لازم
[ویرایش]- در پیش گرفتن راهی.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
برگردان‌ها
[ویرایش]ترجمه‌ها
|