سمعک راه هوایی

فارسی

حوزه: [شنوایی‌‌شناسی]

1. سمعکی که صدا را از راه گوش بیرونی و میانی به گوش درونی می‌رساند.

متـ . سمعک هواراهی.

منابع

«سمعک راه هوایی» هم‌ارزِ «air-conduction hearing aid»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر هشتم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۰۸-۸