سنیخر
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
از فارسی میانه snēxr «برف؟»، از بیتی به اشتباه منسوب به فردوسی ولی احتمالاً از شاعری دیگر.
اسم[ویرایش]
- یخچه، تگرگ.
- سنیخر چو باران درّین چکان
- نگون ابر باریده از آسمان
توضیح[ویرایش]
این لغت بازسازی از «سینجر» است که در فرهنگها به معنی لخچه (پاره آتش) ضبط شده است که به نظر می آید هم در ضبط واژه و معنی آن و هم در بیت شعری که شاهد آورده شده تصحیف رخ داده است.