سوفسطایی
(سُ فِ سْ)
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
(ص نسب.)
- از فرقه سوفسطایی به معنی استاد، دانشور، زبردست و خردمند. جماعتی که در قرن ۵ و ۶ میلادی از اهل نظر در یونان پیدا شدند که جستجوی کشف حقیقت را ضروری نمی‌دانستند و پیروان و شاگردان خود را در فن جدل و مناظره ماهر می‌ساختند و شیوة ایشان سفسطه نامیده شد.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین