سپاه
فارسی[ویرایش]
ریشهشناسی[ویرایش]
- پهلوی
ویکیپدیا مقالهای دربارهٔ سپاه دارد |
آوایش[ویرایش]
- [سپ/ آه]
اسم[ویرایش]
سپاه
- لشکر، قشون، ارتش.
- سپاه و سپهبد پیاده شدند ..... میان بسته و دلگشاده شدند
- از فارسی میانه ایسپای (ispāy) و جلوتر از آن اسپای و اسپاه از فارسی باستان اسپادا (spāda-) گرفته شده از زبان مادی spāda- (ارتش) فرم فارسی باستانش باید çāda- بوده باشد. مقایسه شود با ارمنی باستان اسپای و اسپاراپت (sparapet)
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- شاهنامه. ISBN 964-5566-35-5