سیان
فارسی[ویرایش]
(سَ)
ریشهشناسی[ویرایش]
همریشه با نیا-اسلاوی sěno «کاه»، لیتوانیایی šienas، لاتویایی siens «کاه»؛ از نیا-هندواروپایی -s)ḱeh₁y)* «رنگ پریده». از لحاظ معنایی در زبانهای اروپایی اشاره به رنگ کاه دارد و در فارسی اشاره به رنگ برگ نوع Hedera helix.
اسم[ویرایش]
- سَن: عشقه، گیاهی که به درخت پیچد.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین