سیاه درخت

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

(دِ رَ)

اسم مرکب[ویرایش]

سیاه درخت درختچه ای از تیرة عناب ها با شاخه‌های پرخار است که برگ‌های دندانه‌دار دارد ،گل‌هایش خوشه ای و به رنگ زرد مایل به سبز می باشد. میوی این گیاه به بزرگی یک نخود ،تیره‌رنگ با سه یا چهار دانه که طعم تلخ و بویی نامطبوع دارد و از آن شیره‌ای می‌گیرند به نام شیرة نرپرن که در طب به عنوان ملین به‌ کار می‌رود.

استعاره[ویرایش]

  1. گل‌هایش خوشه‌ای و به رنگ زرد مایل به سبز

استعاره[ویرایش]

  1. میوة این گیاه به بزرگی یک نخود و طعمش تلخ و نامطبوع

استعاره[ویرایش]

  1. از میوة آن شیره‌ای به نام شیرة نرپرن می‌گیرند که مسهلی است قوی.
  2. درختی که میوه دهد؛ بارور.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین