پرش به محتوا

سیک

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • گیرش‌شده از بهاری: سِیک

آوایش

[ویرایش]
  • /سِیک/

اسم

[ویرایش]

سیک

  1. (ادیان): فرقه‌ای مذهبی در هند، پیروان مذهب وشنو شاخه‌ای از دین بودایی.[۱]

صفت

[ویرایش]

سی‌یک

  1. یک سوم [۲]

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین/ واژگان عامیانه

پانویس

[ویرایش]
  1. گروهی قومی-مذهبی پیرو آیین سیک هستند که دینی هندی بر پایه هندوایسم باستان و یکتاپرستی دارند که در سده ۱۵ میلادی در منطقه پنجاب در شمال شبه‌قاره هند توسط گورو نانک پدید آمد. آیین سیک جدیدترین دین بزرگ جهان است که در آن قومیت و دین عمیقاً با یکدیگر در پیوندند و در بریتانیا و کانادا قومیت هم محسوب میشودریشه کلمه سیک در کلمه سانسکریت śiṣya به معنای "جوینده”، "شاگرد" یا "دانشجو" است
  2. واژه سیک معادل ابجد 90 تعداد حروف 3 تلفظ sik نقش دستوری اسم ترکیب (اسم) [مٲخوذ از سنسکریت] ‹سیخ› مختصات (اِ.) آواشناسی sik الگوی تکیه S شمارگان هجا 1 منبع واژگان عامیانه.