شرارت

از ویکی‌واژه

(شَ رَ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  1. شرارة

مصدر لازم[ویرایش]

  1. بدی کردن.

(اِم

صفت[ویرایش]

  1. فتنه انگیزی.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها[ویرایش]

ایتالیایی

اسم[ویرایش]

malizia

اسم[ویرایش]

vandalismo

انگلیسی
wickedness