شرخر
فارسی[ویرایش]
ریشه شناسی[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- [شَر/خَر]
اسم مرکب[ویرایش]
- کسی که ملک و مال مورد اختلاف یا چک و سفتة برگشتی را از صاحبانشان به بهای ارزان میخرد.
- شَرخَر کسی است که در امور متنازع فیه با دادن وجهی به یکی از متداعیان حق او را بخرد و در همه مراحل تا حصول نتیجه نهائی خود را جانشین او سازد. کسی که ملک و مال مورد اختلاف یا چک و سفته برگشتی را از صاحبانشان به بهای ارزان میخرد.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین