شرر

از ویکی‌واژه

(شَ رَ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

اسم[ویرایش]

  1. پارة آتش که به هوا پرد.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین