شریطه

(شَ طَ یا طِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

1. شریطة

اسم

1. شرط و پیمان ؛

جمع

شرایط (شرائط)

1. دعا یا نفرینی که شاعر در اواخر قصیده به صورت «تا فلان باشد فلان باد» می‌آورد؛ تأبید.

منابع

• فرهنگ لغت معین