شفک

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

(شُ فَ)

صفت[ویرایش]

  1. ابله، نادان.
  2. بی - هنر، جلف.
  3. فرسوده.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین