شلال

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • عربی

آوایش[ویرایش]

  • /شلال/

اسم[ویرایش]

شلال

  1. گروه پراکنده، قوم متفرق.
  2. نوعی دوختن و آن چنان است که دو طرف پارچه را برهم نهند و کوک‌های خرد و ریز بر وی زنند بطوری که دو روی آن مشابه باشد، برخلاف بخیه که دو روی آن با یکدیگر مشابهت ندارد.
  3. بخیه درشت.

قید[ویرایش]

  1. گروهی که شتران را برانند.

زبان دیگر[ویرایش]

شِلال

  1. صاف. آویزان.

مثال[ویرایش]

  1. مینش شلالن. (مویش صاف است)

زبان دیگر[ویرایش]

  • بهاری

شُلال

  1. به ردیف، در صف یا قطار شدن کسانی یا چیزهایی مانند منجق‌های تسبیح.
    شُلالِه نَن دوزولود دَع.
    به ردیف صف کشیدند.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین