شماریت

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • شاهنامه

آوایش[ویرایش]

  • /شُماریت/

اسم[ویرایش]

شماریت

  1. شمارِیت یا شماریّت به معنی اندازه، تعداد، دفعات کاری که کردی.[۱]
    شماریت با من بباید گرفت/ بدان تا جهان ماند اندر شگفت «شاهنامه»

پانویس[ویرایش]

  1. کاوه آهنگر در حضور ضحاک و خطاب به او که تعداد یا دفعات ستم‌های تو بر من از شماره بیرون است.

منابع[ویرایش]

  • شاهنامه