شهید
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
آوایش[ویرایش]
- /شَهید/
صفت[ویرایش]
شهید
- کشته شده در راه خدا، دین یا وطن. جمع شهدا.
- جانسپار، کشته شده در راه خدا، دین یا میهن.
- شهید کسی بودن سخت شیفته کسی بودن.
مترادفها[ویرایش]
––––
برگردانها[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگِ واژه هایِ اوستا
- فرهنگنامه یِ زبانِ ایرانیِ باستان