شوا

از ویکی‌واژه

(شِ یا شُ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  1. شواء

اسم[ویرایش]

  1. بریانی.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(ش)

اسم[ویرایش]

  1. پینة کف دست، آبله.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین