شواظ

از ویکی‌واژه

(شُ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

اسم[ویرایش]

  1. شعلة آتش که بی دود باشد.
  2. حرارت آتش یا آفتاب.
  3. فریاد و دشنام.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین