پرش به محتوا

صخره‌برواره

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

حوزه: [باستان‏شناسی]

  1. صخره‌ای پلکانی که بر روی آن جای خاصی برای گذاشتن جام وجود دارد و در آن مجراهایی برای هدایت خون قربانی یا دیگر مایعات نثارشده تراشیده شده است.

منابع

[ویرایش]

«صخره‌بَرواره» هم‌ارزِ «rock altar»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر دوازدهم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۸-۶۶-۶۱۴۳-۶۰۰-۹۷۸