صد

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • پهلوی
  • واژه صد معادل ابجد 94 تعداد حروف 2 تلفظ sad نقش دستوری عدد اصلی ترکیب (اسم) [پهلوی: sat] ‹سد› (ریاضی) مختصات (صَ. دَ. صَ)( ق مر.) آواشناسی sad الگوی تکیه S شمارگان هجا 1 منبع فرهنگ فارسی معین

آوایش[ویرایش]

  • /صَد/

اسم[ویرایش]

صد

  1. ده برابر ده (۱۰۰)، خیلی زیاد.

استعاره[ویرایش]

  1. صد تا یه غاز: بی‌ارزش، مبتذل.
  2. صد پاره: چاک‌چاک، پاره‌پاره.
  3. صد البته: بطور حتم، مسلماً، قطعاً.

زبان دیگر[ویرایش]

  • عربی

صَدَ

مصدر فعل متعدی[ویرایش]

  1. برگردانیدن.

مصدر فعل لازم[ویرایش]

  1. اعراض کردن، دوری کردن.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین