صد
فارسی[ویرایش]
گونههای دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- پهلوی
- واژه صد معادل ابجد 94 تعداد حروف 2 تلفظ sad نقش دستوری عدد اصلی ترکیب (اسم) [پهلوی: sat] ‹سد› (ریاضی) مختصات (صَ. دَ. صَ)( ق مر.) آواشناسی sad الگوی تکیه S شمارگان هجا 1 منبع فرهنگ فارسی معین
آوایش[ویرایش]
- /صَد/
اسم[ویرایش]
صد
- ده برابر ده (۱۰۰)، خیلی زیاد.
استعاره[ویرایش]
- صد تا یه غاز: بیارزش، مبتذل.
- صد پاره: چاکچاک، پارهپاره.
- صد البته: بطور حتم، مسلماً، قطعاً.
زبان دیگر[ویرایش]
- عربی
صَدَ
مصدر فعل متعدی[ویرایش]
- برگردانیدن.
مصدر فعل لازم[ویرایش]
- اعراض کردن، دوری کردن.
––––
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین