صدای فرعی

فارسی

حوزه: [موسیقی]

1. هریک از صداهایی که پس از صدای مبنا ایجاد و با آن مخلوط شود و در به وجود آمدن رَنگ صوت مؤثر باشد

متـ . فرآهنگ.

منابع

«صدای فرعی» هم‌ارزِ «overtone»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی، دفتر اول، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی