صلح‌بانی

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

حوزه: [علوم نظامی]

  1. انجام عملیات نظامی‌ای که با رضایت طرف‌های درگیر در جنگ برای نظارت بر اجرای یک موافقت‌نامه طراحی می‌شود.

منابع[ویرایش]

«صلح‌بانی» هم‌ارزِ «peace keeping»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر ششم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۸۵-۶