صورت فلکی
فارسی[ویرایش]
حوزه: [نجوم]
- مجموعهای از ستارهها که از زمین نزدیک به هم دیده می‌شوند و به شکل خاصی تصور می‌شوند
متـ . صورت.
منابع[ویرایش]
«صورت فلکی» هم‌ارزِ «constellation»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر پنجم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۷۶-۴