ضیعت

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • عربی

آوایش[ویرایش]

  • /ضَیعَت/

اسم[ویرایش]

ضیعت

  1. جمع ضیا، آب و زمین و مانند آن، زمین زراعتی، مال، متاع.
  2. زمین‌های کشاورزی و دارایی‌های مربوط به آن، مانند آب، درخت.
  3. نابودی، تباهی.

مترادف‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین
  • فرهنگ بزرگ سخن