طروب

از ویکی‌واژه

(طَ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

صفت[ویرایش]

  1. مرد بسیار طرب، آن که پیوسته شاد بود.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(طُ)

ریشه‌شناسی[ویرایش]

اسم[ویرایش]

  1. جِ طرب ؛ شادی‌ها.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین