طفلک

(طِ لَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

(اِمصغ.)

1. کوچک.
2. مجازاً: موجود معصوم و بی گناه، طفلی، حیوانی.

منابع

• فرهنگ لغت معین