طنطنه

(طَ طَ نِ)

عربی

1. طنطنة

مصدر متعدی

1. به صدا درآوردنِ طشت، زنگ و مانند آن.

اسم

1. صدای رود، طنبور و مانند آن.
2. آوازه، کّر و

فارسی

ریشه‌شناسی

• فرانسوی

منابع

• فرهنگ لغت معین