طهمورث

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • نیاهندوایرانی

آوایش[ویرایش]

  • /طَهم/مورِث/

اسم خاص[ویرایش]

طهمورث

  1. نام یکی از پادشاهان آغازین شاهنامه که توانسته بود دیوان را به اسارت درآورد.
    پسر بود مر او را یکی هوشمند ..... گرانمایه طهمورث دیوبند
  2. طهمورث ممکن است به مفهوم فارسی امروزی آشپز یا متخصص طعام باشد، طهم شاید به معنی طعم بوده که بر اثر تداخل در زبان‌های دیگر به‌صورت طهم یا تهم درآمده است‌.

واژه‌های مشتق شده[ویرایش]

منابع[ویرایش]