ظهیر

از ویکی‌واژه

(ظَ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

صفت[ویرایش]

  1. پشتیبان، یاری کننده.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین