عارفت

از ویکی‌واژه

(رِ فَ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

عارفة (اِم

صفت[ویرایش]

  1. نیکویی.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین