عارفه

(رِ فِ یا فَ)

عربی

عارفة (اِ

فارسی

1. مؤنث عارف، زن صوفی.

(اِم

صفت

1. مهربانی، نیکویی ؛

جمع

1. عوارف.

منابع

• فرهنگ لغت معین