پرش به محتوا

عاریه

از ویکی‌واژه

همچنین بنگرید به: عیرته

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌شناسی

[ویرایش]

آوایش

[ویرایش]
  • [یِ]

اسم

[ویرایش]

عاریة

  1. نک عاریت.
  2. ویژگی آنچه متعلق به خود شخص نیست و بطور موقت از آن استفاده می‌کند.
  3. آنچه به امانت می‌گیرند و پس از رفع نیاز پس می‌دهند.

مترادف‌ها

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]

ریشه شناسی ۲

[ویرایش]

اسم

[ویرایش]

عاریهَ

  1. موقت، مصنوعی، الکی.
    حَلهَ عاریهَ قئوی دورسِه
    حالا الکی بزار بماند.

برگردان‌ها

[ویرایش]