عاریه
همچنین بنگرید به: عیرته
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
آوایش[ویرایش]
- [یِ]
اسم[ویرایش]
عاریة
- نک عاریت.
- ویژگی آنچه متعلق به خود شخص نیست و بطور موقت از آن استفاده می‌کند.
- آنچه به امانت می‌گیرند و پس از رفع نیاز پس می‌دهند.
مترادف‌ها[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ‌سخن جلد پنج: ISBN 964-6961-94-0
ریشه شناسی ۲[ویرایش]
اسم[ویرایش]
عاریهَ
- موقت، مصنوعی، الکی.
- حَلهَ عاریهَ قئوی دورسِه
- حالا الکی بزار بماند.
- حَلهَ عاریهَ قئوی دورسِه
برگردان‌ها[ویرایش]
|