عایق ۱

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

حوزه: [فیزیک]‏

  1. ماده‏ای که برای عایق‏بندی و جلوگیری از انتقال گرما یا برق یا صوت به کار می‏رود.

منابع[ویرایش]

«عایق ۱» هم‌ارزِ «insulation ۱»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر دوم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۶۴-۷۵۳۱-۳۷-۰