عتغل

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه شناسی[ویرایش]

  • بهاری

آوایش[ویرایش]

  • [عت/غَل]

اسم[ویرایش]

عتغل

  1. تخمین، حدود، یا تخمین زننده.
    گهَ بی عتغل وئور گِئورگ.
    بیا یه تخمین بزن بینیم.