عرصه
(عَ ص)
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
- عرصة
اسم[ویرایش]
- حیاط، فضای خالی جلوی خانه.
- میدان.
- صحرا.
جمع[ویرایش]
- عرصات. ؛ ~ را به کسی تنگ کردن در فشار و مضیقه قرار دادن. ؛ به ~ رسیدن کسی الف - بزرگ شدن و از عهدة کارهای خود برآمدن. ب - به ثروت و قدرت رسیدن.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
برگردان‌ها[ویرایش]
|
- انگلیسی
- ring