عزازیل
(عَ)
فارسی[ویرایش]
ریشهشناسی[ویرایش]
اسم[ویرایش]
طبق روایات، یکی از سه فرشته (هاروت، ماروت، عزازیل)
- که خدا آنان را به کره زمین فرستاد تا مانند آدمیان زندگی کنند و از محرمات بپرهیزند والا تنبیه شوند. عزازیل پس از چندی چون دانست که از عهده این امتحان برآمدن مشکل است اظهار عجز نمود و معاف شد، ولی دو تن دیگر به مأموریت خود ادامه دادند و فریب زنی را خوردند، شراب نوشیدند و به پادافره این کردار در چاه بابل معلق شدند و تا روز رستاخیز بدین حال خواهند ماند.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین