عضاده

از ویکی‌واژه

(عِ دَ یا دِ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  1. عضاده

اسم[ویرایش]

  1. جانب هر چیز.
  2. ناحیه.
  3. هر یک از دو چوب که در دو جانب در نصب کنند.
  4. معاون، یاور.
  5. قطعه‌ای است مستطیلی که بر پشت اسطرلاب الصاق شده و آن را به جهت احکام به گردش درآورند.
  6. خط کشی است از چوب یا فنر که می‌تواند دور یکی از نقاط خود بچرخد و قطعه دیگر آن در حول صفحة مدرجی دوران کند.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین