پرش به محتوا

عطاجه

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌شناسی

[ویرایش]
  • نیاهندوایرانی

آوایش

[ویرایش]
  • [عت/آجه]

اسم

[ویرایش]

عطاجه

  1. گوش تلخ، آدم بد زبان، بد قیافه
    سر زبان بانوان هنگامیکه نوزادی را می‌بینند بر زبان می‌آورند زیرا عقیده دارند اگر توصیف جمال کودک نمایند چشم‌زخم زده‌اند.

مترادف‌ها

[ویرایش]

برگردان‌ها

[ویرایش]