عطاجه

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  • نیاهندوایرانی

آوایش[ویرایش]

  • [عت/آجه]

اسم[ویرایش]

عطاجه

  1. گوش تلخ، آدم بد زبان، بد قیافه
    سر زبان بانوان هنگامیکه نوزادی را می‌بینند بر زبان می‌آورند زیرا عقیده دارند اگر توصیف جمال کودک نمایند چشم‌زخم زده‌اند.

مترادف‌ها[ویرایش]

برگردان‌ها[ویرایش]

برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=عطاجه&oldid=817360»