عفج

(عِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

اسم

1. روده‌ای که طعام از معده در آن داخل گردد؛

جمع

1. اعفا

جمع

منابع

• فرهنگ لغت معین

(عَ)

صفت

1. خراب، تباه.

منابع

• فرهنگ لغت معین